atrehentezar

  • خانه 
  • آمرزش بعدازقربانی 
  • تماس  
  • ورود 

سالروز شهادت حضرت زهراسلام الله علیها به روایتی 

05 بهمن 1397 توسط سودابه اسماعيلي

این روزها همه دنیا عزادارند، این روزها همه دلها غمگین و پر غصه اند، این روزها از چشم ها باران اشک جاریست، فاطمه جان تو ستون استحکام عرشی، اینگونه بر زمین نیفت، برخیز؛ وگرنه آسمان بر زمین سقوط خواهد کرد، برخیز و چنین رنجور به دیوار تکیه نده که تمام عالم به تو اتکا دارد.
برخیز، همه زخمهایت را پنهان کن، هنوز باید باشی، هنوز زمین نیازمندت بود، هنوز باید در کوچه های مدینه، درتمام رهگذرهای هستی، حضور خداوند را به کائنات یادآور شوی …

هنوز گرسنگان مشتاقند که درب خانه تو را بکوبند و تو افطار فقیرانه خود و خانواده ات را انفاق کنی و با لبهای روزه دار از پروردگارت اینگونه بشنوی “و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا”
فاطمه جان؛ اکنون که تو رفته ای، تمام دردهایت به پایان رسیده اند، اینک در جوار پیامبر خاتم نشسته ای و بی شک غصه هایت را سر بر دامان او از یاد میبری اما اندوه ما از بی تو ماندن است، دیگر دنیا با تمام فراخی اش برای ما تنگ است؛ وقتی تو را در هیچ جای زمین نمیتوان سراغ گرفت، ما مانده ایم و سرگردانی در بقیع، فاطمه جان ای کاش بقیع لب به سخن می گشود تا از اشکهایمان بگوید، از بیقراریهایمان، از بغض های گلویمان، اما آنچه حافظه ی بقیع بیش از همه از ما به یادگار دارد این زمزمه ی ماست

زیارت حضرت زهرا (س) 

برگشا مهر خاموشی از زبانت ای بقیع
جای زهرا را بگو با زائرانت ای بقیع
دیده ی گریان ما را بنگر و با ما بگو
در کجا خوابیده آن آرام جانت ای بقیع
 لطف کن, گم کرده ی ما را نشان ما بده
بشکن این مهر خموشی از زبانت ای بقیع
گر دهی بر من نشان از قبر زهرا، تا ابد
برندارم سر ز خاک آستانت ای بقیع
سید محمد خسرونژاد

شهادت حضرت زهرا (س) تسلیت باد (بنا به روایت اول علما از تاریخ شهادت ایشان)

 نظر دهید »

سالروز ولادت حضرت  معصومه سلام الله علیها وروز پرستار

05 بهمن 1397 توسط سودابه اسماعيلي

امروز آیه ای دیگر نازل شد. آخرین آیه از سوره صبر. آمد و بر قلب عالم نشست.
امروز زینب قدم به چشم جهان گذاشت.
آمد تا امتداد زهرا باشد، طلوع دوباره خدیجه. آمد تا کوه شکیبایی باشد در دشت بلا…
و عالم دید زینب را که چگونه با اذان حسین حق را اقامه کرد.
با تکبریش احرام بست
و چگونه قیام حسین، متصل به رکوع صبر زینب گشت.
ای زینب زهرا و علی!
ای آیه صبر جمیل!
ای دختر بهترین آفریدگان خدا!
سلام بر تو!
سلام بر تو و بر همه پویندگان راهت. آنان که عشق و ایثار را از تو آموختند و بی دریغ مهربانی را به دردمندان هدیه دادند.
فرشتگانی به نام پرستار.
پرستاران کشورم ایران!
قدردان مهربانی هایتان هستیم.    

زیارت عاشورا
زیارت جامعه کبیره

 نظر دهید »

زمین تب دارد درمانش کنیم

05 بهمن 1397 توسط سودابه اسماعيلي

راستش را بخواهید، حالِ نگین لاجوردی رنگِ منظومه‌ی شمسی، این روزها چندان خوب نیست. دمایش بالا رفته و تب دارد. جّوّش آلوده شده و لب‌هاش از تشنگی هر روز خشک‌تر می‌شود.
زمین خودمان را می‌گویم. همین کُره‌ی پُر آب و خاک و سرشار از نعمتی که به امانت در اختیار ماست. ما انسان‌ها تا امروز که چندان امانت‌دار خوبی نبوده‌ایم. تغییراتی که در اثر خواسته‌های گوناگون و گاهی خودخواهانه‌ی بشری در طبیعت ایجاد کرده‌ایم، کم به این خانه‌ی زیبا آسیب نرسانده است!
بیشترین آسیبی که انسان‌ها در طول تاریخ به طبیعت زده‌اند، در جهت تامین انرژی‌ مورد نیازشان بوده است. روند روز افزون مصرف انرژی در جوامع بشری، سبب شده که انسان بیش از هر زمان دیگری به منابع انرژی موجود در طبیعت دست‌درازی کند. منابعی که یا تجدید ناپذیرند و یا سرعت مصرف‌شان بسیار بیشتر از سرعت جایگزینی‌شان است. انسان، سریع و بی ملاحظه از سوخت‌های فسیلی برای تولید انرژی استفاده می‌کند و موجب آسیب‌های جدی به محیط زیست و اتمسفر زمین می‌شود.
روی شاخه‌ی درخت نشسته‌ایم و با سرعت در حال بریدن و جدا کردن شاخه از تنه‌ی درختیم!
• خوشبختانه پیشرفت‌های علمی، کورسوهای امید را در دل آینده‌ی تیره‌ای که در انتظار دنیای ما بود، روشن‌تر کرده است. فعالیت انسان‌های آگاه در جهت کاهش مصرف‌گرایی و استفاده‌ی بی رویه از منابع طبیعی، و از آن کاراتر، استفاده از منابعِ در اصطلاح سبز انرژی به جای سوخت‌های فسیلی، در سال‌های اخیر بسیار بیشتر شده است. جایگرین کردن منابع فسیلی تولید انرژی با منابع پاک مانند انرژی خورشیدی و اصلاح الگوی مصرف انرژی در افراد جامعه شاید تنها داروی درمانگر زمین زیبای‌مان باشد.
• طبیعت سیاره‌ی ما، امانتی است که پروردگار در اختیارمان قرار داده تا به نسل‌های بعد از خود تحویلش دهیم. خیانت در امانت از بزرگ‌ترین گناهان ظالمانه‌ای است که در حق فرزندان‌مان روا خواهیم داشت. با آموزش و فرهنگ‌سازی در کودکان‌مان در جهت تولید انرژی‌های سبز و پاک و شیوه‌ی درست مصرف انرژی، آینده‌ای سبز را برای‌شان بیمه کنیم.

 1 نظر

هرچه بکاری همان را درو خواهی کرد 

05 بهمن 1397 توسط سودابه اسماعيلي

پسرم با چشم‌هایی که از شدت ذوق و هیجان حسابی گرد شده بود در را باز کرد و با صدای بلند و نفس نفس زنان گفت: ” بابا! بیا ببین بوته‌ای که کاشته بودیم توت فرنگی داده!” همسرم که با تعجب نگاهش می‌کرد گفت:” خُب معلومه که وقتی توت‌فرنگی بکاری توت فرنگی میده مامان! زردآلو که نمیده! دلم ریخت از ترس. با این خبر دادنت” و بعد برگشت و احتمالاً در انتظار تایید حرفش، نگاهم کرد. اما وقتی چشم‌های گشادتر شده‌ی من و فریاد خوشحالی و به طرف در دویدنم را دید، کلا از ادامه‌ی گفتگو منصرف شد.
وقتی همراه پسرم رفتیم توی حیاط، دیدن توت فرنگی‌های خیلی کوچک که مثل دانه‌هایی رنگی، بوته‌ی سبز را تزئین کرده بودند حسی را به من هدیه داد که بی شک تا آن‌ زمان تجربه‌اش نکرده بودم؛ محصول دادن اولین چیزی که خودم با دست‌های خودم کاشته بودم و از آن مراقبت کرده بودن تا رُشد کند. حس زیبای دیدن نتیجه‌ی صبر و مسئولیتی که به پای آن ریخته بودم و حالا نتیجه داده بود…
کشاورزی، فعالیتی در جهت تامین آذوقه‌ی مورد نیاز انسان است. و بدون شک مهم‌ترین عامل یکجا نشین شدن انسان اولیه و آغاز روند تمدن بشری و ضامن بقای آن بوده است. تا زمانی که به شکل واقعی معنای کشت و زرع را لمس و درک نکرده باشیم، تعریف فوق را کامل می‌بینیم. اما اگر در طول زندگی‌تان، تجربه‌ی کوچکی در حد کاشت چند بوته یا مقداری بذر سبزی را در باغچه‌ی خانه‌تان داشته باشید، درمی‌یابید که کشاورزی صرفا یک حرفه نیست. روندی است سرشار از عشق و فداکاری و آموختن درباره‌ی زندگی. کشاورزی و نگاه کشاورزانه خود فلسفه‌ای است برای درک بهتر جهان‌مان. تلاش و وقت گذاشتن روی زمینی خالی، کاشتن بذرهایی به امید فرداهایی پُربار، پرستاری و محافظت از آنها و صبر و صبر و صبر تا رسیدن لحظه‌ی باشکوه سر برآوردن محصول تلاشت. بسیاری از پیروزی‌ها و پیشرفت‌های بزرگ در جهان، حاصل داشتن چنین نگاهی است. اگر به همه‌ی فعالیت‌های زندگی‌مان با فلسفه‌ی کشاورزانه بنگریم، بی‌شک بزرگ‌ترین درس را در راه موفقیت آموخته‌ایم.
روز جهاد کشاورزی را به همه‌ی کشاورزان و باغداران عزیز و صبور سرزمینم شادباش می‌گویم. راستی! بفرمایید توت فرنگی. محصول باغچه‌ی خودمان است…

 نظر دهید »

ساروز میلاد حضرت عیسی علیه السلام 

05 بهمن 1397 توسط سودابه اسماعيلي

گاهی شادمان بود از اینکه وعده خدا محقق شد و به زودی کودک آسمانی که پیامبران الهی آمدنش را بشارت داده بودند متولد خواهد شد. و گاه اندوهگین، از آنچه به زودی از مردمان شهر خواهد شنید و تازیانه های تهمتی که بر عصمتش فرود خواهد آمد.

ای کاش مرده بودم. ای کاش فراموش شده بودم…
ندایی شنید: غمگین مباش، پروردگارت از زیر قدمهایت چشمه آبی جاری نمود. شاخه درخت را به سوی خود حرکت ده تا رطب تازه فرو ریزد. پس از این رطب تناول کن و از آن چشمه بنوش و چشم خود را به عیسی روشن دار و هر کس را که دیدی [با اشاره] به او بگو برای خدای رحمان روزه سکوت گرفته ام و امروز با هیچ انسانی سخن نخواهم گفت.
آرام گرفت و با کودکش به سوی شهر روان شد.
بانوی قدیسه را دیدند که با کودکی بازگشته است.
زبان به تهمت گشودند. ای مریم عجب کار زشتی کردی؟ نه پدرت ناصالح بود نه مادرت بدکاره
مریم چنانکه فرمان یافته بود سخن نگفت و به کودک حواله شان داد.
گفتند: چگونه با طفلی که در گهواره است سخن بگوییم؟
آنگاه به اذن خداوند عیسی مسیح در گهواره به سخن آمد: همانا من بنده خاص خدایم. به من کتاب عطاکرده و مرا پیامبر قرار داده است.[1]
میلاد پیام آور صلح و دوستی حضرت عیسی مسیح بر همه توحیدیان عالم مبارک باد 

ای حضرت روح الله، عیسی پسر مریم
میلاد همایونت مسعود و مبارک باد
تنها نه که ترسایان دلخوش به وجود تو
ما امت احمد هم زین عید خوش ودلشاد

 نظر دهید »
  • 1
  • ...
  • 196
  • 197
  • 198
  • ...
  • 199
  • ...
  • 200
  • 201
  • 202
  • ...
  • 203
  • ...
  • 204
  • 205
  • 206
  • ...
  • 263
خرداد 1404
شن یک دو سه چهار پنج جم
 << <   > >>
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

atrehentezar

  • خانه
  • اخیر
  • آرشیوها
  • موضوعات
  • آخرین نظرات

جستجو

موضوعات

  • همه
  • بدون موضوع
  • شرح دعا
  • شرح دعا
  • شرح دعا

فیدهای XML

  • RSS 2.0: مطالب, نظرات
  • Atom: مطالب, نظرات
  • RDF: مطالب, نظرات
  • RSS 0.92: مطالب, نظرات
  • _sitemap: مطالب, نظرات
RSS چیست؟
  • کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان
  • تماس