atrehentezar

شب است و بغض و سکوت و صدای گریه آب (رحمان نواز نی)
شب دهم رمضان، غم، سایه اش را بر مکه گسترانده، لحظات از اندوه سرشارند، همگان سوگوار دل غمدیده پیامبرند، بر بالین همراه 25 ساله اش آرام گرفته و چهره رنجور عشقش را نظاره می کند، ستون خانه اش دیگر تاب نداشت، ملکه ی عرب اکنون دربستر مرگ غنوده است.
او خدیجه کبری است، همنفس و انیس و مونس رسول ، بانویی که نقش بسزایی در پیشبرد اهداف و رسالت والای پیامبر ایفا کرد.
بانویی که برای هر زنی در هر دوره ای اسوه ای شایسته است، زنی مستقل و با درایت و پیشگام که بزرگترین قافله و تجارت مکه متعلق به او بود، بانویی خردمند و سخاوتمند که منزلش مامن مستمندان مکه گشت، شهربانویی فرهیخته که با دیدن نشانه های پیامبری در محمد(ص) به طلب او برآمد.
“بانویی آراسته به خصایل نیکوی انسانی”
و همین بانوست که به وقت شنیدن بشارت پیغمبری بی درنگ تصدیقش کرد و در این مسیر، تن و روح رنجور حضرت عشق را از پی نامردمی های مکه با نفس گرم خویش تسلی می بخشید.

همو که جان و مال و تمام هستی خویش را در راه اعتلای اسلام درطبق اخلاص نهاد ولی به وقت وداع، خود را شرمسار نبی اکرم می دانست.
آری او جزو زنان با کمال بهشتی است، جبرییل از سوی پروردگار برایش سلام رساند وبشارت بهشت بر او داد و به پاس خدماتش در راه اسلام به وقت مرگ خلعتی از بهشت به عنوان کفن پیشکش کرد. تنها همسر پیامبر که ائمه از دامن پاک او به هستی قدم نهادند و هم اینان در سخنانشان به او فخر و مباهات می کردند.
قلم از بیان تمام صفات ناب و بی نظیرش ناتوان است و در وصف حضرتش همین بس که پیامبر برگزیده می فرمود: کجا دیگر مانند خدیجه پیدا می شود.
وفات این اسوه صبر و استقامت را تسلیت می گوییم .
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولَئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ
در حقيقت، مؤمنان كسانى‌اند كه به خدا و پيامبر او گرويده و [ديگر] شكّ نياورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كرده‌اند؛ اينانند كه راستكردارند.
سوره حجرات آیه 15

اعظم زاهدی