کربلای حسین علیهم السلام برکت تقویم مسلمین جهان
تقویم یا گاه شماری‌های موجود در دنیا نشانگر اهمیت یک واقعه برای آغاز یک سال جدیدِ یک قوم، قبیله یا مذهب است.
در این راستا اگر چه ایران مبدأ سال نو خود را بر اساس آغاز فصل بهار به عنوان شمسی تعیین کرده است اما با توجه به رسمیت دین اسلام در این کشور مناسبت های مذهبی اش منطبق بر گاه شمار هجری قمری است.
در واقع تقویم هجری قمری، براساس چرخش ماه است که توسط مسلمانان و نیز در بسیاری از کشورهای اسلامی به عنوان سالنمای مذهبی یا در مواردی مدنی نیز استفاده می‌شود.
همچنین از این سالنما در بسیاری از آیین های اسلامی، از قبیل روزه، حج، تعیین ماه های حرام و عزاداری استفاده می‌شود.
گفتنی است که در زمان خلافت عمر بن خطاب، به توصیه علی بن ابی‌طالب (ع) هجرت پيامبر اسلام از مكه به مدينه مبدأ اين تقويم قرار گرفت و مدون شد.
قبل از جهانی شدن تقویم گاهشماری میلادی در بسیاری از کشورهای اسلامی و رسمی شدن گاه شماری هجری خورشیدی در ایران و افغانستان، سالنمای هجری قمری سالنمای اصلی سرزمین های اسلامی بود و وقایع تاریخی در اکثر قریب به اتفاق موارد با این گاهشماری ثبت می‌شد.
مبدأ تقویم هجری قمری مانند گاهشماری هجری خورشیدی، سال هجرت پیامبر اسلام، محمد (ص)، سال ۶۲۲ میلادی از مکه به مدینه می باشد.
نماز پیامبر اسلام (ص) در روز اول محرم
نماز و احیا در شب اول ماه محرم و دعای استهلال ماه
نماز و دعای روز آخر ذی الحجه
سرآغاز گاهشماری هجری قمری روز «۱ محرم سال ۱ هجری قمری» (۲۷ تیر سال ۱ هجری شمسی)، برابر با ۱۶ ژوئیه ۶۲۲ میلادی قدیم (ژولیانی) و ۱۹ ژوئیه ۶۲۲ میلادی جدید (گرگوری) است.
نخستین روز ماه محرم، به عنوان نخستین روز سال محاسبه شده و تمام وظایف دینی مسلمانان از جمله نماز، روزه گرفتن در ماه رمضان، حج و تاریخ رویدادهای مهم مانند شب های قدر و مراسم‌های دیگر با توجه به این گاه شمار است.
اما بعد از واقعه عاشورا و حادث شدن آن در دهه اول محرم که همزمان با آغاز سال نو قمری است این دهه و در واقع ابتدای سال نو قمری رنگ و بویی حسینی و عاشورایی دارد و گویی حسین «ع» و کاروانش برکت و حرمتی است برای بارور شدن سال نوی مسلمین..
