مهمان ومیزبان
مهمان و میزبان
يكي از جلوه هاي بارز روابط اجتماعي انسان ميهماني است. میهمانی رفتن هم مانند سایر مسایل در اسلام آدابی دارد؛ که از جمله ی آن این است که گوش به راهنمایی میزبان باشید. هر کجا گفت بنشینید و از آنچه که برای پذیرایی شما تدارک دیده تناول کنید.
👈امام باقر(علیه السلام) توصیه ای در این زمینه دارند و می فرمایند:
اِذا دَخَلَ اَحَدُكُم عَلى اَخيهِ فى رَحلِهِ فَليَقعُد حَيثُ يَأمُرُهُ صاحِبُ الرَّحلِ فَاِنَّ صاحِبَ الرَّحلِ اَعرَفُ بِعَورَةِ بَيتِهِ مِنَ الدّاخِلِ عَلَيهِ؛
هرگاه يكى از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحبخانه گفت، همان جا بنشيند، زيرا صاحبخانه به وضع اتاق خود از ميهمان آشناتر است. [1]
✅نكته روان‌شناختي: توجه به حال ميزبان، به تكلف نينداختن خود براي پذيرايي و دوري از تجملات و اسراف سبب افزايش تعامل و رفت و آمد مي شود و نشاط اعضاي خانواده افزايش مي يابد.
پی نوشت :
1. عبدالله بن جعفر حمیری، قرب الإسناد، ص 69، ح 222.
