سالروزشهادت امام حسن مجتبی « ع»
تا کربلای حسین مانده چند سالی، اما در مدینه کربلایی دیگر بر پا شده است.
خیانتها در کار است و سرداری تنها مانده، خون ها ریخته می شود، نه در صحرا که در تشت تنهایی سردار.
کم از کربلا نیست غوغایی که در دلش برپاست.
زخم زبان نامردمان بی معرفت چون شمشیر بر دلش فرود می آید و این پاره های جگر که میبینی پیش درآمد سرهای بریده کربلاست.
تنها ترین سردار جان می دهد در قلب قتلگاه. حالا یک بدن مانده بر زمین و بر جای هر بوسه رسول الله یک تیر نشسته. عجیب نیست. شهری که فاطمه را گم کرد با حسن چه خواهد کرد؟
بقیع آغوش می گشاید برای حسن. غریب نواز است این خاک.
گرچه خاکی ست، ولی مرقد او کعبه ماست
نام آن گرچه بقیع است، ولی عرش خداست
حرم کرب و بلا، جلوه بیت الحسن است
حسنیّه است به هرجا که حسینیّه به پاست
طالع هر که حسینی ست یقینا حسنی‌ست
که حسین بن علی هم، حسن دوم ماست
زیارت ائمه بقیع
زیارت امین الله
صلوات بر امام حسن(ع) و امام حسین(ع)
