زینب «س»تندیس صبروشکیبایی است .
امشب اسوه صبر و استقامت و بانوی صبور اهل بیت(س) به آغوش آسمان پرمی‌کشد تا مادرش زهرای مرضیه را به آغوش کشد.
زینب کبری(س) همان اسوه صبری است که امام سجاد(ع) خطاب به او فرمود:«بحمد الله تو دانشمند بدون آموزگار و انديشمند بدون استاد هستی»[1]
او نازدانهٔ علی(ع) بود که در پنج سالگی مادر خود را از دست داد و از همان دوران طفولیت با مصیبت هم‌نشین شد.
در دوران عمر با برکت خویش، مشکلات و رنج‌های زیادی را متحمل شد، شهادت علی(ع) و مادرش زهرا(س) تا شهادت برادران و فرزندانش، و حوادث تلخی چون اسارت و . . . را تحمل کرد .
اینگونه بود که اسوه صبر شد و صبوری تندیسی از زینب گشت.
سختی‌های فراوان و رنج‌های مدید از او فردی صبور و بردبار ساخته بود که همگان در حیرت صبوری‌اش مانده بودند.
اعمال روز 14 رجب
اعمال روز 15 رجب
زینب (س) که از همه سو نسبش به معصومین(ع) می‌رسد، روح ظلم ستیزی را از مادرش فاطمه زهرا(س) و پدرش حیدر کرار(ع) به ارث برد و در راه افشای ظلم و احقاق حق، با کلام غرّای خود، از هیچ فداکاری و جانفشانی دریغ نکرد!
زینب کبری(س) که پیام‌آور راستین واقعه عاشورای حسینی بود در 15 رجب سال 63 هجری قمری لبیک ندای حق گفت و به لقاهءالله پیوست.
بزرگ‌بانویی که پس از شهادت امام حسین(ع)، نشر نهضت عاشورا را وظیفه خود دانست و در راستای اجرای آن جانانه ایستاد و پرچمدار این نهضت شد.
او را ام کلثوم کبری و صدیقه صغری مینامیدند و محدثه، عالمه و فهیمه نیز از القاب ایشان بود.
یا زینب… دستی بر سر این همه هجمه روزگار بکش تا اندکی از صبر خود را در جانش به ودیعت بگذاری و آرامش نصیبش کنی!
برای حال بد زمین دعا کن و صبر برایمان بفرست.
رحلتش بر شیعیان و رهروان راستین تسلیت باد
