رمضان ومهمان کبریایی خداشدن
ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را می افزاید و گناهان را پاك مى كند و آن ماه بركت است.«پیامبر اکرم (ص) »[1]
خان نعمت و کرامت ماه شعبان به پایان رسید و کم کم سفره سراسر رحمت و جود و بخشش رمضان چیده می‌شود.
ماهی که میزبان سفره طعامش خداست و بندگان را به میهمانی بزرگی فرامی‌خواند.
میهمانی که هر دم و بازدمش برای میزبان سرشار حسنه و و بخشش گناهان است.
آری رمضان، آفريده‌های خدا را بـه ضيافت عشق و مماجات عاشقانه با معبود دعوت می‌کند.
سفره‌ای كه بـه وسعت بخشندگی خداست پهن شده و میزبان آن شدن دلی پاک و نگاهی ناب می‌طلبد تا دعوت صاحبخانه را لبیک گوییم و ريزه‌خوار اين خان پر نعمت الهی شویم.
در سنت ما میهمان حبیب خدا است و حال به میهمانی دعوت شده‌ایم که صاحبخانه و سفره‌دارش خداست و چه لذتی بالاتراز این که همنشین و میهمان خالقت باشی، آفریدگاری که هیچگاه برای بندگانش کم نمیگذارد و هر قدم را با هزاران قدم نعمت و بخشش پاسخ می‌دهد.
دعاي رويت هلال ماه رمضاناعمال شب اول ماه رمضان
دعاي آخر شعبان و شب اول رمضان
سجاده ستايش با دعاى افتتاح
رسول خدا (ص) فرمودند:
اگر بنده «خدا» مى دانست كه در ماه رمضان چیست [چه بركتى وجود دارد] دوست مى داشت كه تمام سال، رمضان باشد.[2]
حال که در شرایطی قرار گرفته‌ایم که رمضان امسال باید در خانه بمانیم باید نگاهی دقیق‌تر داشته و با تمام وجود برای خروج از این شرایط همگام و هم دعا شویم و این رمضان را با چشمان دلمان برای سلامتی حال جهان روزه‌دار شویم و دعا کنیم و شب قدرهایش را قدرتی برای تغییر تقدیرمان بدانیم.
چرا که در این صورت نگاه کریمانه صاحبخانه شامل حالمان شده و سلامت و حال خوب نصیب جهانیان خواهد شد.
آری رمضان در یک کلام ماه عشاق و عشق بازی با یگانه معبود هستی و ماه تغییر تقدیرماست، امید که به شایستگی ازین سفره سراسر نور و رحمت بهره بگیریم.