atrehentezar

​دیدگاه افراد

روزی مردی داخل چاله ای افتاد و بسیار دردش آمد…

یک کشیش او را دید و گفت :حتماً گناهی انجام داده ای!

یک دانشمند عمق چاله و رطوبت خاک آن را اندازه گرفت!

یک روزنامه نگار در مورد دردهایش با او مصاحبه کرد!

یک یوگیست به او گفت : این چاله و همچنین دردت فقط در ذهن تو هستند در واقعیت وجود ندارند!!!

یک پزشک برای او دو قرص آسپرین پایین انداخت!

یک پرستار کنار چاله ایستاد و با او گریه کرد!

یک روانشناس او را تحریک کرد تا دلایلی را که پدر و مادرش او را آماده افتادن به داخل چاله کرده بودند پیدا کند!

یک تقویت کننده فکر او را نصیحت کرد که : خواستن توانستن است!

یک فرد خوشبین به او گفت : ممکن بود یکی از پاهات رو بشکنی!!!

سپس فرد بی سوادی گذشت و دست او را گرفت و او را از چاله بیرون آورد…!
آنکه می‌‌تواند انجام می‌دهد و آنکه نمی‌تواند انتقاد می‌کند.

جرج برناردشاو

رفتار اصلی انسان های دارای اعتماد به‌نفس بالا
۱. از مسئولیت فرار نمی‌کنند. برای نمونه زمانی که با تاخیر به سرکار میرسند، ترافیک را بهانه نمی‌کنند.
۲. از انجام کارهای ترسناک خودداری نمی‌کنند و اجازه نمی‌دهند ترس زندگی‌‌شان را دربرگیرد و مانع تجربه کردن امور جدید توسط آن‌ها شود که این امر باعث تقویت و پیشرفت شخصیت آن‌ها خواهد شد.
۳. همواره در راحتی و رفاه به سر نمی‌برند. زیرا می‌دانند ماندن در این وضعیت باعث ناکامی در رسیدن به آرزوهایشان خواهد شد و در صورتی که بخواهند موفق شوند باید راحت طلبی را کنار بگذارند.
۴. هرگز هیچ‌کدام از کارهایشان را به زمان مناسب، شرایط مناسب، هفته بعد، هر زمان که وقت کافی وجود داشت موکول نمی‌کنند. بلکه بر انجام اقدامات لازم در زمان مناسب تاکید دارند. 
۵. تلاش نمی‌کنند بر دیگران سلطه یابند و به واکنش‌های منفی توجه نمی‌کنند. 
۶. درباره مردم قضاوت و پیش‌داوری نمی‌کنند. زیرا آن‌ها با خودشان به حدی مهربان هستند که نیازی به این ندارند که برای احساس برتر بودن در غیاب اطرافیانشان به آن‌ها توهین کنند.
۷. خودشان را با هیچ‌کس مقایسه نمی‌کنند و هرگز با هیچ کسی جز خودشان در گذشته رقابت نمی‌کنند.

​سؤال:

آیا امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) دارای همسر و فرزند هست و اگر هست، عمر آنان چه مقدار است؟
پاسخ:

جواب را با ذکر چند نکته بیان می‌داریم:

اوّل: چون امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) از دیده‏‌ها پنهان است و در پشت پرده غیبت قرار دارد، نمی‌‏توان از راه حس و مشاهده و به صورت عادی به پاسخ سؤال نایل شد؛ نیز چون سؤال از مباحث عقلی و انتزاعی نیست، از راه برهان عقلی نیز نمی‏‌توان پاسخ را دریافت نمود. تنها راه پاسخ گویی، روایات پیشوایان معصوم (علیهم السلام) است که چون آنان از علم برتری بهره‏‌مند هستند، می‌توانند از آینده خبر دهند که از آن جمله حوادث و مسائل مربوط به مهدی منتظر (عجل الله تعالی فی فرجه) است.

دوم: حال که پاسخ را می‌بایست از اخبار پیشوایان معصوم (علیهم السلام) جستجو نمود، به سراغ روایات می‌رویم. در روایات صحیح و معتبر، پاسخ روشنی به پرسش وجود ندارد؛ بلکه در برخی روایات با ایهام و اشاره در این زمینه سخن به میان آمده است، از جمله:

1. مفضل بن عمر گوید: از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که در مورد امام مهدی (عجل الله تعالی فی فرجه) فرمود: «صاحب الزمان را دوغیبت است. یکی از آن دو به اندازه‌‏ای طولانی شود که برخی گویند: حضرت از دنیا رفته و برخی گویند کشته شده است اما کسی جز آنانی که امور حضرت را پی‏گیری می‌کنند، از مکان و فرزندان وی آگاه نیستند» (1)

2. از امام صادق (علیه السلام) آمده است: »گویا می‌بینم حضرت مهدی (عجل الله تعالی فی فرجه) با اهل و عیالش در مسجد سهله است» (2)

3- از امام هشتم (علیه السلام) در دعایی نقل شده است: «اللّهم اعطه فی نفسه و أهله و ولده و ذریته و جمیع رعیته ما تقرّ به عینه و تسرّ به نفسه؛ (3) خدایا، مایه چشم روشنی و خوشحالی امام زمان (عج) را در او و خانواده و فرزندان و ذریه و تمام پیروانش فراهم فرما!»

4. نیز از آن حضرت در مورد امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) این دعا نقل شده است: «اللهم صل علی ولاة عهده و الائمة من ولده» (4)؛ خدایا، بر والیان و فرزندان وی که امام هستند، درود فرست.

ظاهر این این روایات دلالت بر زن و فرزند داشتن است.

این روایات به فرض پذیرش و درستی سند و صحت انتساب آن به امام معصوم، از نظر دلالت به روشنی گویا نیست که امام مهدی (عجل الله تعالی فی فرجه) در دوره غیبت همسر و فرزند دارد.

در برخی احادیث مشکل سندی و در برخی دیگر مشکل دلالت وجود دارد.

افزون بر این روایاتی وجود دارد که با صراحت وجود فرزند را برای حضرت نفی می‌کند. (5)

سوم: با توجه به روایات مذکور می‌گوییم:

در مورد زن و فرزند امام مهدی (عجل الله تعالی فی فرجه) سه احتمال وجود دارد:

1. حضرت ازدواج نکرده است.

لازمه این احتمال آن است که امام (عجل الله تعالی فی فرجه) یکی از سنت ‏های مهم اسلامی را ترک کرده باشد، که با شأن امام سازگار نیست. امّا از سوی دیگر چون غیبت از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ به ناچار امام از سنت چشم‌پوشی می‌کند، که اشکالی ندارد. برای حفظ مصلحت بالاتر، از مصلحت پایین‏‌تر چشم‌پوشی می‌گردد.

2. حضرت ازدواج نموده امّا فرزندی ندارد. نداشتن فرزند به سبب غیبت است. پذیرش این فرض، سؤالی را با خود می‌آورد که آیا همسرش هم از عمر طولانی بهره‏مند است یا این که مدّتی با حضرت زندگی کرده و بعد از دنیا رفته است؟ در این صورت حضرت به سنت ازدواج عمل کرده و بعد بدون زن و فرزند زندگیش را ادامه می‌دهد.

3. حضرت زن و فرزند دارد. با پذیرش این فرض، این سؤالات مطرح است: آیا آنان نیز عمری طولانی دارند؟ فرزندان حضرت نیز فرزندانی دارند؟ اگر دارند، این همه اولاد، در پی اصل خویش می‌افتند و همین کنجکاوی، مسئله را به جایی می‌رساند که با فلسفه غیبت منافات دارد.

با توجه به مطالب مذکور، نمی‌‏توان یکی از این سه احتمال را قاطعانه پذیرفت و این به مقتضای خردورزی است که در جایی که دلیل کافی برای اثبات یا انکار چیزی وجود ندارد، از ابراز حکم قطعی خودداری گردد.

بنابراین از راه‌هایی که پیش روی ما است، نمی‌‏توان وجود زن و فرزندی را برای حضرت مهدی (عجل الله تعالی فی فرجه) ثابت نمود. نیز به دیگر پرسش‌هایی که در مورد زن و فرزند حضرت مهدی (عجل الله تعالی فی فرجه) هست، نمی‌‏توان پاسخ قطعی داد. (6)

نکته دیگر این که ممکن است روایاتی که وجود زن و فرزند را برای امام زمان مطرح نموده ناظر به زمان ظهو ر او باشد این نکته از دقت در روایات یاد شده به خوبی بدست می‌آید در نتیجه اثبات زن وفرزند برای آن حضرت در زمان که در فراسوی غیب است دشوار است.
منابع:

1. طوسی، محمد، کتاب الغیبه، ص 162.

2. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 52، ص 317.

3. حسینی حلی، سید علی بن موسی بن طاووس، جمال الأسبوع، ص 510.

4. همان، ص 510.

5. مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیه، ص 221.

6. برای اطلاع بیشتر رجوع شود به چشم به راه مهدی، جمعی از نویسندگان

​مهمان و میزبان
يكي از جلوه هاي بارز روابط اجتماعي انسان ميهماني است. میهمانی رفتن هم مانند سایر مسایل در اسلام آدابی دارد؛ که از جمله ی آن این است که گوش به راهنمایی میزبان باشید. هر کجا گفت بنشینید و از آنچه که برای پذیرایی شما تدارک دیده تناول کنید.
👈امام باقر(علیه السلام) توصیه ای در این زمینه دارند و می فرمایند:
اِذا دَخَلَ اَحَدُكُم عَلى‏ اَخيهِ فى رَحلِهِ فَليَقعُد حَيثُ يَأمُرُهُ صاحِبُ الرَّحلِ فَاِنَّ صاحِبَ الرَّحلِ اَعرَفُ بِعَورَةِ بَيتِهِ مِنَ الدّاخِلِ عَلَيهِ؛

هرگاه يكى از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحب‏خانه گفت، همان جا بنشيند، زيرا صاحب‏خانه به وضع اتاق خود از ميهمان آشناتر است. [1]
✅نكته روان‌شناختي: توجه به حال ميزبان، به تكلف نينداختن خود براي پذيرايي و دوري از تجملات و اسراف سبب افزايش تعامل و رفت و آمد مي شود و نشاط اعضاي خانواده افزايش مي يابد.
پی نوشت :

1. عبدالله بن جعفر حمیری، قرب الإسناد، ص 69، ح 222.

​گاهی در توجیه کارها گفته میشود:
اکثر مردم همین کار را می‌کنند…
ولی اگر به کلمه ی اکثرالناس در قرآن نگاه بکنیم می‌بینیم:
أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (سوره مبارکه روم آیه 6) اکثر مردم نمی‌دانند.
أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُونَ (سوره مبارکه بقره آیه 243) اکثر مردم شکرگذاری نمی‌کنند.
أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ (سوره مبارکه هود آیه 17) اکثر مردم ایمان نمی‌آورند.
و اگر کلمه ی أکثرهم را بنگریم:
أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (سوره مبارکه زخرف آیه 78) اکثرشان از حق کراهت دارند.
أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ (سوره مبارکه مائده، آیه 59) اکثرشان فاسق هستند.
أَكْثَرَهُمْ يجْهَلُونَ (سوره مبارکه انعام، آیه 111) اکثرشان نادان هستند.
أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُم مُّعْرِضُونَ (سوره مبارکه انبیاء، آیه 24) اکثرشان حق را نمیدانند و عناد میورزند.
أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (سوره مبارکه عنکبوت، آیه 63) اکثرشان تعقل نمیکنند.
فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (سوره مبارکه فصلت، آیه 4) اكثر آنان رويگردان شدند، لذا چيزي نمي‏شنوند.
بندگان صالح از افراد قلیل و اندک میباشند که خدای بلند مرتبه فرمود:
وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ (سوره مبارکه سباء، آیه 13) اندکی از بندگانم سپاسگزارند.
وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِيلٌ (سوره مبارکه هود، آیه 40) و همراه او جز عده ای قلیل ایمان نیاوردند.
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ - أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ - فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ - ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ - وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ(سوره مبارکه واقعه، 10 تا 14) و سومين گروه پيشگامان پيشگام! آنها مقربانند، در باغهاي پر نعمت بهشت جاي دارند، گروه کثیری از امت های نخستین هستند و گروه اندکی از امت آخرین.

زیاد بودن معیار حق بودن نیست…