atrehentezar

پیامبراکرم « ص» می فرمایند :« نماز کسی که لقمه اش حرام است تاچهل روز مورد قبول واقع نمی شودوتاچهل روزدعایش مستجاب نمی شود وهرمقداراز بدنش که باحرام آمیخته سزاواریوختن است .»

امام صادق علیه السلام  می فرمایند:« هر کس بخواهددعایش مستجاب شودباید کسب خود را حلال وحق مردم رابپردازد» 

حضرت امام هادی علیه اسلام می فرماید :« به راستی که حرام افزایش مال نمی یابد واگریابد برکتی ندارد واگرانفاق شود پاداشی نداردواگربماندتوشه ای به سوی آتش است .»

حرام خواری وقساوت قلب رابطه ای تنگاتنگ باهم دارندکه اگرکسی حرام خوردقلبش سخت شده ودربرابرحق نرم نخواهدشداین همان سخنی است که امام حسین علیه السلام درروزعاشورابه سپاه کوفه فرمود: «چون شکم های شماازخرام پرشده کلام حق درآن اثرندارد»

الکافی ،ط الاسلامیه ،ج۵، ص ۱۲۵

گاهی شادمان بود از اینکه وعده خدا محقق شد و به زودی کودک آسمانی که پیامبران الهی آمدنش را بشارت داده بودند متولد خواهد شد. و گاه اندوهگین، از آنچه به زودی از مردمان شهر خواهد شنید و تازیانه های تهمتی که بر عصمتش فرود خواهد آمد.

ای کاش مرده بودم. ای کاش فراموش شده بودم…
ندایی شنید: غمگین مباش، پروردگارت از زیر قدمهایت چشمه آبی جاری نمود. شاخه درخت را به سوی خود حرکت ده تا رطب تازه فرو ریزد. پس از این رطب تناول کن و از آن چشمه بنوش و چشم خود را به عیسی روشن دار و هر کس را که دیدی [با اشاره] به او بگو برای خدای رحمان روزه سکوت گرفته ام و امروز با هیچ انسانی سخن نخواهم گفت.
آرام گرفت و با کودکش به سوی شهر روان شد.
بانوی قدیسه را دیدند که با کودکی بازگشته است.
زبان به تهمت گشودند. ای مریم عجب کار زشتی کردی؟ نه پدرت ناصالح بود نه مادرت بدکاره
مریم چنانکه فرمان یافته بود سخن نگفت و به کودک حواله شان داد.
گفتند: چگونه با طفلی که در گهواره است سخن بگوییم؟
آنگاه به اذن خداوند عیسی مسیح در گهواره به سخن آمد: همانا من بنده خاص خدایم. به من کتاب عطاکرده و مرا پیامبر قرار داده است.[1]
میلاد پیام آور صلح و دوستی حضرت عیسی مسیح بر همه توحیدیان عالم مبارک باد 

ای حضرت روح الله، عیسی پسر مریم
میلاد همایونت مسعود و مبارک باد
تنها نه که ترسایان دلخوش به وجود تو
ما امت احمد هم زین عید خوش و دلشاد
پیغام

راستش را بخواهید، حالِ نگین لاجوردی رنگِ منظومه‌ی شمسی، این روزها چندان خوب نیست. دمایش بالا رفته و تب دارد. جّوّش آلوده شده و لب‌هاش از تشنگی هر روز خشک‌تر می‌شود.
زمین خودمان را می‌گویم. همین کُره‌ی پُر آب و خاک و سرشار از نعمتی که به امانت در اختیار ماست. ما انسان‌ها تا امروز که چندان امانت‌دار خوبی نبوده‌ایم. تغییراتی که در اثر خواسته‌های گوناگون و گاهی خودخواهانه‌ی بشری در طبیعت ایجاد کرده‌ایم، کم به این خانه‌ی زیبا آسیب نرسانده است!
بیشترین آسیبی که انسان‌ها در طول تاریخ به طبیعت زده‌اند، در جهت تامین انرژی‌ مورد نیازشان بوده است. روند روز افزون مصرف انرژی در جوامع بشری، سبب شده که انسان بیش از هر زمان دیگری به منابع انرژی موجود در طبیعت دست‌درازی کند. منابعی که یا تجدید ناپذیرند و یا سرعت مصرف‌شان بسیار بیشتر از سرعت جایگزینی‌شان است. انسان، سریع و بی ملاحظه از سوخت‌های فسیلی برای تولید انرژی استفاده می‌کند و موجب آسیب‌های جدی به محیط زیست و اتمسفر زمین می‌شود.
روی شاخه‌ی درخت نشسته‌ایم و با سرعت در حال بریدن و جدا کردن شاخه از تنه‌ی درختیم!
• خوشبختانه پیشرفت‌های علمی، کورسوهای امید را در دل آینده‌ی تیره‌ای که در انتظار دنیای ما بود، روشن‌تر کرده است. فعالیت انسان‌های آگاه در جهت کاهش مصرف‌گرایی و استفاده‌ی بی رویه از منابع طبیعی، و از آن کاراتر، استفاده از منابعِ در اصطلاح سبز انرژی به جای سوخت‌های فسیلی، در سال‌های اخیر بسیار بیشتر شده است. جایگرین کردن منابع فسیلی تولید انرژی با منابع پاک مانند انرژی خورشیدی و اصلاح الگوی مصرف انرژی در افراد جامعه شاید تنها داروی درمانگر زمین زیبای‌مان باشد.
• طبیعت سیاره‌ی ما، امانتی است که پروردگار در اختیارمان قرار داده تا به نسل‌های بعد از خود تحویلش دهیم. خیانت در امانت از بزرگ‌ترین گناهان ظالمانه‌ای است که در حق فرزندان‌مان روا خواهیم داشت. با آموزش و فرهنگ‌سازی در کودکان‌مان در جهت تولید انرژی‌هاشیسانرژ

«فاطمه، فاطمه است» این گویاترین عبارتی است که می توان برای توصیف ویژگی های شخصیتی حضرت زهرا (س) به کار برد. چرا که فاطمه بودن یک خاصیت منحصر به فرد است. اما وقتی این خاصیت شناسانده شود، روح تمام زنان و مادران، رنگی دیگر می گیرد.
زیارت حضرت فاطمه زهرا (س) 

هر نویسنده ‏ای که در زمینه معارف فاطمی قلم به ‏دست گرفته است با توجّه به توان و علاقه‏ای که داشته به موضوع خاصّی از ویژگی‏ها و ابعاد شخصیت این الگوی کامل الهی پرداخته است.
از شخصیت فاطمه سخن گفتن بسیار دشوار است ، فاطمه یک زن بود، آنچنان که اسلام می‌خواهد.
وی در همه ابعاد گوناگون “زن بودن” نمونه شده است.
مظهر یک “دختر"، در برابر پدرش.
مظهر یک “همسر"، در برابر شوهرش.
مظهر یک “مادر” ، در برابر فرزندانش
 مظهر یک “زن مسئول"، در برابر زمانش و سرنوشت جامعه‌اش. 

فاطمه کوثر است همان گونه که در قرآن از او به این نام ذکر شده است. «کوثر» به معنای خیر کثیر و فراوان است و اگر بخواهیم از زندگانی سراسر نور او برای امروز خود توشه ای بگیریم میخواهیم به نقش قرآن در زندگی او توجه کنیم.  

اول تلاوت قرآن و انس با قرآن؛
صدیقه طاهره(س) فرمودند:
سه چیز از دنیای شما محبوب من است: اوّل تلاوت قرآن، دوم نگاه کردن به چهره‌ی رسول‌الله و سوم انفاق در راه خدا.[1]
حضرت زهرا (س) با قرآن انسی همیشگی داشتند و آیاتش در همه حالات ورد زبانشان بود.
سلمان یار و یاور رسول خدا (ص) و علی (ع)می‌گوید: روزی داخل خانه‌ی زهرا (س) شدم دیدم در همان حالی که مشغول کار خود بود و جوها را آسیاب می‌کرد، قرآن می‌خواند.

دوم انس با قرآن تاثیرش در کلام حضرت زهرا (س) نمایان گردیده بود.
ایشان در خطبه‌ی غرّا و بی‌نظیرش در دفاع از ولایت در مسجد مدینه 60 آیه به صورت نقل و تلمیح در نهایت دقت و زیبایی استفاده کرده است.

سوم تأثیر آیات قرآن در رفتار و زندگی آن حضرت است.
تأثیر آیات قرآن در فاطمه (س) است که در همه حال انفاق می‌کند. از نابینا خودش را می‌پوشاند و به هنگام دعا برای همسایگان پیش از خود دعا می کند.

چهارم شهادت با قرآن و حشر با قرآن است.
در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است: «فاطمه(س) در حال احتضار، به على(ع) چنین وصیّت کرد: بعد از مرگم؛ تو مرا غسل ده و تجهیز کن و بر من نماز بگزار و مرا در قبرم بگذار و خاک روى قبرم بریز و قبرم را تسویه کن و آن‌گاه در کنار سرم، مقابل صورتم بنشین و بسیار قرآن تلاوت کن؛[2]

روح آزرده او پس از تحمل نود و پنج روز فراق پدر به سوی حق شتافت و پلک هایش را فروبست و چشم هایش را به سوی محبوبش که در انتظار او بود گشود و اینگونه علی تنها ماند با اندوه فراق او و غربت در مدینه و بچه هایی که در داغ مادر بی قراری می کردند.
حسن مطلع این گفتار امید عنایات مادرانه اش  برای همه دوستداران و  محبین و شما ارادتمندان به ساحت مقدس ایشان است تا قرآنی شویم و قرآنی بمانیم.

زیارت حضرت فاطمه زهرا (س) 

قرآنی شدن را انتخاب کنیم
موسسه آموزشی نور المجتبی (ع)

پسرم با چشم‌هایی که از شدت ذوق و هیجان حسابی گرد شده بود در را باز کرد و با صدای بلند و نفس نفس زنان گفت: ” بابا! بیا ببین بوته‌ای که کاشته بودیم توت فرنگی داده!” همسرم که با تعجب نگاهش می‌کرد گفت:” خُب معلومه که وقتی توت‌فرنگی بکاری توت فرنگی میده مامان! زردآلو که نمیده! دلم ریخت از ترس. با این خبر دادنت” و بعد برگشت و احتمالاً در انتظار تایید حرفش، نگاهم کرد. اما وقتی چشم‌های گشادتر شده‌ی من و فریاد خوشحالی و به طرف در دویدنم را دید، کلا از ادامه‌ی گفتگو منصرف شد.
وقتی همراه پسرم رفتیم توی حیاط، دیدن توت فرنگی‌های خیلی کوچک که مثل دانه‌هایی رنگی، بوته‌ی سبز را تزئین کرده بودند حسی را به من هدیه داد که بی شک تا آن‌ زمان تجربه‌اش نکرده بودم؛ محصول دادن اولین چیزی که خودم با دست‌های خودم کاشته بودم و از آن مراقبت کرده بودن تا رُشد کند. حس زیبای دیدن نتیجه‌ی صبر و مسئولیتی که به پای آن ریخته بودم و حالا نتیجه داده بود…
کشاورزی، فعالیتی در جهت تامین آذوقه‌ی مورد نیاز انسان است. و بدون شک مهم‌ترین عامل یکجا نشین شدن انسان اولیه و آغاز روند تمدن بشری و ضامن بقای آن بوده است. تا زمانی که به شکل واقعی معنای کشت و زرع را لمس و درک نکرده باشیم، تعریف فوق را کامل می‌بینیم. اما اگر در طول زندگی‌تان، تجربه‌ی کوچکی در حد کاشت چند بوته یا مقداری بذر سبزی را در باغچه‌ی خانه‌تان داشته باشید، درمی‌یابید که کشاورزی صرفا یک حرفه نیست. روندی است سرشار از عشق و فداکاری و آموختن درباره‌ی زندگی. کشاورزی و نگاه کشاورزانه خود فلسفه‌ای است برای درک بهتر جهان‌مان. تلاش و وقت گذاشتن روی زمینی خالی، کاشتن بذرهایی به امید فرداهایی پُربار، پرستاری و محافظت از آنها و صبر و صبر و صبر تا رسیدن لحظه‌ی باشکوه سر برآوردن محصول تلاشت. بسیاری از پیروزی‌ها و پیشرفت‌های بزرگ در جهان، حاصل داشتن چنین نگاهی است. اگر به همه‌ی فعالیت‌های زندگی‌مان با فلسفه‌ی کشاورزانه بنگریم، بی‌شک بزرگ‌ترین درس را در راه موفقیت آموخته‌ایم.
روز جهاد کشاورزی را به همه‌ی کشاورزان و با