إِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِى الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ…؛ اگر گروهى (مومنان مهاجر) به خاطر حفظ دين و آئينشان از شما يارى طلب كنند، بر شما لازم است كه به يارى آنان بشتابيد (آیه 72 سوره انفال)
پيکر غرق به خون ميان بازوان مادر و چشماني بي فروغ در امتداد غروب، خاک فلسطين مدتهاست مردمانش را زودتر از موعد به آغوش مي کشد؛ کودکان و شيرخوارگان، نوجوانان و جوانان حجله نرفته، در اين سرزمين چه زود غنچه ها پژمرده مي شوند؛ قربانيان گرگاني درنده خو.
ولي هر چه خون هاي بيشتري ريخته مي شود گويي اين نسل آگاه تر و بيدارتر مي شود آن هم به دست کودکاني که از ابتدا مشق شهادت مي آموزند و خود را فداي وطن مي کنند و تقاص خون هاي به ناحق ريخته شده را با خون خود باز پس مي گيرند.
و هنوز خون هاي ريخته شده دهکده آل ياسين گرم است 250نفر وحشيانه کشته شدند، 176 نفر دراللد و الرمله، 200 نفر در الطنطوره، 500نفر در الدوايمه، در کفر قاسم با شعار “بدون عاطفه باش تا خدا رحمتت کند” 49 نفر را کشتند، مردم روستاي حانين با تبر به قتل رسيدند، 770 نفر در خان يونس،800 نفر در صبرا و شتيلا، 1450نفر در غزه که حتي آن را جنايت جنگي و جنايت عليه بشر معرفي کردند اينها تنها گوشه اي از جنايات اين رژيم غاصب است.[1]
ولي تمامي اين کشته شدگان، مردماني روستايي و کشاورز و عادي بودند که خانه هايشان ويران، مزارعشان نابود و خانواده شان دستگير و شکنجه شدند و مورد توهين و تحقير قرار گرفتند.
و روز قدس تنها، اندک فرصتي است براي فرياد اين مظلوميت براي آنکه دلش به اندازه تمام انسانيت وسعت دارد و فرصتي است براي حمايت از قدس، سرزمين پيامبران و محل معراج پيامبر و اولين قبله مسلمين و تلاشي است براي رهايي از دست ددمنشان صهيون.
و بايست اين سخن مولايمان علي عليه السلام نه تنها زيور کتابها، بلکه چراغي در مسير حرکتمان به سوي ظهور باشد که فرمود:
«اَحسَنِ العَدلِ نصره المظلوم؛ بهترين عدالت يارى مظلوم است» [2]